Naar inhoud springen

Andrea Carnevale

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Andrea Carnevale[1]
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Volledige naam Andrea Alessandro Carnevale
Geboortedatum 12 januari 1961
Geboorteplaats Monte San Biagio, Vlag van Italië Italië
Lengte 184 cm
Positie Aanvaller
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 1996
Senioren
Seizoen Club W (G)
1978–1979
1979–1981
1981–1983
1983
1983–1984
1984–1986
1986–1990
1990–1994
1993–1994
1994–1995
1995–1996
Totaal
Vlag van Italië Latina
Vlag van Italië Avellino
Vlag van Italië Reggiana
Vlag van Italië Cagliari
Vlag van Italië Catania
Vlag van Italië Udinese
Vlag van Italië Napoli
Vlag van Italië AS Roma
Vlag van Italië Pescara
Vlag van Italië Udinese
Vlag van Italië Pescara
24(3)
11(1)
66(16)
7(1)
23(3)
55(16)
105(31)
51(15)
24(14)
16(7)
28(10)
410(117)
Interlands
1989–1990 Vlag van Italië Italië 10(2)
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Andrea Alessandro Carnevale (Monte San Biagio, 12 januari 1961) is een Italiaans voormalig betaald voetballer die doorgaans als centrumspits speelde. Met SSC Napoli won Carnevale in 1989 de UEFA Cup / Europacup III en werd Italiaans landskampioen in 1987 en 1990. Carnevale is een 10-voudig Italiaans international en behaalde brons op het WK 1990 in eigen land. Daarnaast nam Carnevale met Italië deel aan de Olympische Zomerspelen 1988 in Seoel.

Clubcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Carnevale begon zijn loopbaan in 1978 en werd gedurende zijn carrière een alsmaar efficiëntere afwerker. Tijdens de beginjaren van zijn loopbaan verdedigde Carnevale achtereenvolgens de kleuren van Latina, Avellino, Reggiana, Cagliari en het Siciliaanse Catania. Met de rug naar doel was Carnevale een gevaarlijke speler voor de verdediging van de tegenpartij. Scoren was niet altijd een evidentie voor de Italiaan. Zo 'ontplofte' Carnevale pas echt als aanvaller van Udinese (1984–1986), waar zijn prestaties hem een transfer naar SSC Napoli opleverden. Carnevale scoorde zestien doelpunten uit 55 wedstrijden tijdens zijn verblijf in Udine.

Met Napoli mocht Carnevale in het seizoen 1988/89 deelnemen aan de voormalige UEFA Cup, sinds 2009 de UEFA Europa League. Carnevale, wiens teamgenoten naar de ronkende namen Diego Maradona en Careca luisterden, won met Napels de finale tegen het Duitse VfB Stuttgart over twee wedstrijden (wat in die tijd de regel was).[2] Nadat Carnevale en zijn maats op het kwartier van de eerste wedstrijd (op San Paolo) op achterstand waren gekomen – doordat doelman Giuliano Giuliani een harde inzet van Stuttgart-aanvaller Maurizio Gaudino als reactie op een half verwerkte vrije schop niet wist te pareren – hing Maradona vanop de stip de bordjes gelijk en zette Careca met de late winning goal (87') San Paolo in lichterlaaie. Carnevale had echter kansen laten liggen op de gelijkmaker én de winning goal.

De terugwedstrijd in het Neckarstadion eindigde op een spectaculaire 3–3 (Jürgen Klinsmann keerde bij de Duitsers terug uit schorsing), voldoende voor winst.

In de Serie A scoorde Carnevale 31 doelpunten voor Napels.[3][4] Carnevale werd met Napels tweemaal kampioen van de Serie A, in 1987 en 1990.[5][6]

In 1987 won Carnevale de Coppa Italia in de finale tegen Atalanta Bergamo (3–0).

In 1990 tekende Carnevale een contract bij AS Roma, waarvoor hij 51 competitiewedstrijden speelde en 15 keer scoorde. In 1994 verliet de aanvaller AS Roma.

Latere carrière

[bewerken | brontekst bewerken]

In de laatste stadia van zijn loopbaan was Carnevale nog aanvalsleider van Pescara en daarnaast keerde hij tussendoor nog even terug naar Udinese (1994–1995).

Carnevale stopte in 1996 definitief met voetballen.

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Italië Napoli
Serie A 2x 1986/87, 1989/90
UEFA Cup 1x 1988/89
Coppa Italia 1x 1986/87
Supercoppa Italiana 1x 1990
Vlag van Italië Italië
Wereldkampioenschap voetbal 1x Brons 1990
  1. Profiel Andrea Carnevale Transfermarkt, Geraadpleegd op 28 mei 2020. Gearchiveerd op 13 december 2019.
  2. (en) Oldfield, Matt, Oldfield, Tom (31 mei 2018). Maradona. Dino Books, "Chapter 18: Napoli Title II", pp. 176. ISBN 1786069245. Gearchiveerd op 30 december 2021. Geraadpleegd op 28 mei 2020.
  3. (en) UEFA Cup 1988/89, Final , 1st leg UEFA.com, Geraadpleegd op 28 mei 2020. Gearchiveerd op 3 juni 2020.
  4. (en) UEFA Cup 1988/89, Final , 2nd leg UEFA.com, Geraadpleegd op 28 mei 2020. Gearchiveerd op 3 juni 2020.
  5. (en) One that got away for Maradona and Napoli remains wrapped in suspicion The Guardian, 16 juni 2019. Gearchiveerd op 18 november 2021.
  6. Napoli voorbij legendarisch Maradona-seizoen Voetbal.com, Geraadpleegd op 28 mei 2020. Gearchiveerd op 30 december 2021.